http://www.aro4u.com/articles-detail/546
หลังจากตัดสินใจเรียบร้อยแล้วผมก็บอกแผนการให้เพื่อนที่ไปด้วยฟังอีกครั้งก่อนได้รับการเห็นด้วยอย่างเต็มปากเต็มคำ จากนั้นผมก็นัดวันไปรับปลากับพี่โต้งทันที แต่ช่วงนั้นเป็นช่วงที่พี่โต้งยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวเดินทางไปเมืองนอก ดังนั้นเวลาที่จะนัดให้ตรงกันจึงค่อนข้างลำบาก ผมเองสะดวกค่ำ พี่โต้งสะดวกเช้า แล้วก็ต้องนัดเวลากับเพื่อนผมด้วยเพราะไม่เช่นนั้นไม่มีรถไป ที่สำคัญคือไม่มีผู้ช่วยการขนย้ายปลา (ต่อให้มีฝีมือแค่ไหนก็ควรจะมีผู้ช่วยประคับประคองนะครับ) กว่าจะหาเวลาลงตัวได้พี่โต้งก็ไปเมืองนอกแล้ว ปล่อยงานนี้ให้พี่อุ๋มเป็นคนจัดการแทน…
วันรับปลาผมไปช่วงบ่ายๆ เพราะวันนั้นผมว่างพอดีประกอบกับเพื่อนผมสามารถปลีกตัวออกมาช่วยเหลือผมได้ ดังนั้นการเดินทางจึงไม่ค่อยลำบาก จะมีบ้างก็ตรงที่มีรถมากกว่าตอนกลางคืนหน่อย รอบนี้ไปถูกโดยที่ไม่ต้องโทรถามทางเหมือนเก่าแล้วล่ะครับ ขับแบบปรู๊ดเดียวถึงเลย (ต้องขอชมเพื่อนผมด้วยว่าความจำดีมาก) พอไปถึงปุ๊ปพี่อุ๋มก็ออกมาต้อนรับด้วยรอยยิ้มเหมือนเดิม ยิ่งไปกว่านั้นยังช่วยลดน้ำในตู้เตรียมไว้ให้แล้วด้วย… น่ารักจริงๆ
เมื่อเห็นว่าทุกอย่างพร้อมแล้วผมก็ไม่ได้รีรอรีบเริ่มการจับปลาทันที แต่ดูเหมือนกว่าเจ้าเออมัสจะไม่ยอมไปแต่โดยดี (เหมือนรู้ว่าจะไม่ได้อยู่ที่บ้านนี้แล้ว) ว่ายน้ำอย่างรุกลี้รุกลนวนไปมาอย่างรุนแรง น้ำกระเพื่อมเห็นแล้วน่าหนักใจมากครับเพราะรู้เลยว่าปลาแบบนี้จับยาก ที่สำคัญก็คือตู้เป็นใบเล็ก ความหนากระจกเพียงแค่ 2 หุน พุ่งไปมาแบบนี้อาจทำให้ตู้แตกได้ทุกเวลา ผมจึงตัดสินใจใส่ยาสลบลงไปในตู้เลย (ซึ่งโดยปกติผมจะจับต้อนปลาเข้าถุงก่อนแล้วจึงค่อยใส่ยาสลบ) แล้วก็ใส่ในปริมาณค่อนข้างมากเพื่อให้ปลาสงบลงเร็วที่สุด แต่ท่าทางยาสลบจะเอาไม่อยู่นะครับเพราะมันไม่มีท่าทีสะทกสะท้านอะไรเลย
=> แม้จะรออยู่ช่วงเวลาหนึ่งเพื่อให้ยาสลบออกฤทธิ์อย่างเต็มที่ เจ้าเออมัสยังคงว่ายหนีไปมาอย่างรุนแรงน่ากลัวเหมือนเดิม หลายครั้งในขณะจับต้อนมันกระโดดพุ่งสวนขึ้นมาหลายครั้ง… น่ากลัวมากครับ พี่อุ๋มใบหน้าซีด + เนื้อเต้น + ร้องกรี๊ดกร๊าดไม่เป็นภาษา ได้แต่บอก “พอแล้ว เออมัส เออมัส พอแล้ว !!” 
ผมกับเพื่อนต้องช่วยกัน Block ทุกทิศทาง โชคดีที่มันไม่เคยกระโดดแบบนี้มาก่อนเลยทำให้กระโดดไม่ค่อยเป็น (โดดไม่แม่น) จึงทำให้การโดดหนีแต่ละครั้งพลาดไป โดนตัวตู้มั่ง คานตู้มั่ง แล้วก็มีหลายครั้งที่มุ่งเข้ามุมตู้ ผลก็คือเจ็บตัวฟรี ปากแตก หน้าแหก หนวดช้ำ หัวถลอก และอีกหลายอย่าง ยังดีที่ครีบไม่หัก ไม่งั๊นคงแย่… แต่เห็นมันตื่นแบบนี้แล้วก็อดหวาดเสียวไม่ได้เหมือนกัน
หลังจากต้อนจับได้แล้วผมก็รีบรวบถึงปิดผนึกให้แน่นเพื่อกันเจ้าเออมัสแผลงฤทธิ์ต่อ แต่เอ… สงสัยคงจะหมดแรงแล้วล่ะมั๊งเพราะตอนที่เช็คสภาพก่อน Pack มันก็นิ่งแล้ว คงเป็นเพราะเจ็บตัวจากการกระโดดพุ่งชนคานตู้เป็นแน่ เป็นเพราะก่อนหน้านี้โดนยาสลบมาเยอะแล้วดังนั้นผมจึงไม่ใส่ยาเพิ่มเติมเพราะเกรงจะไม่สามารถควบคุมอาการได้ในระหว่างขนย้าย ขืนใส่เพิ่มตอนเดินทางอยู่เดี๋ยวหงายท้องไปไม่รู้เรื่องเลย พอ Pack ปลาเสร็จผมก็ขอตัวลาพี่อุ๋มกลับบ้านในทันที แต่ก่อนกลับผมก็ไม่ลืมเอาของส่วนเพิ่มที่ตกลงกันไว้นั่นก็คือ “ตู้ปลา” แต่ทว่าผมไม่ได้เอาไปหมดนะครับ เอาไปแค่เพียงฝาตู้ (ที่สั่งทำใหม่มีหลอดไฟให้ 4 ดวง + พัดลมระบายอากาศ) และเครื่องกรองนอกเท่านั้น ส่วนตัวตู้ปลาและขานั้นไม่สามารถเอาไปในรอบเดียวกันได้ ที่สำคัญคือที่บ้านผมไม่สามารถวางตู้เพิ่มเติมได้แล้ว ดังนั้นใบนี้ผมจึงตั้งใจจะให้เพื่อนในวงการเลี้ยงปลาอีกคนเอาไปใช้แทน เมื่อขนของทุกอย่างเสร็จก็ขับรถกลับบ้านเพื่อเตรียมตัวไปลงปลาตามที่ได้ตั้งใจไว้ แต่งานนี้คงไม่ง่ายนักเพราะเจ้าเออมัสต้องได้รับการวางยาสลบอีกครั้งที่บ้านผมเพื่อทำศัลยกรรมตัดแต่งเหงือกเสียใหม่ให้เรียบร้อยก่อนจะลงปลาคู
่กันกับเจ้าอิ่มเอม… มังกรแสนรักของผม หรือว่าที่ “เจ้าบ่าว” ซึ่งกำลังรออยู่ 
*** ติดตามชมตอนต่อไปนะครับ 
