ก็เป็นเวลานานอีกครั้งที่ผมไม่ได้มีโอกาสเขียนบทความตอนยาวให้เพื่อนสมาชิกได้ชมกัน หลังๆ มีแต่งานเขียนสั้นๆ แต่เน้นภาพประกอบแทน นั่นก็เพราะว่าเวลาที่เหลือจากการทำงานในแต่ละวันแทบไม่ค่อยมี (ตอนนี้ผมก็สนุกกับการทำงานมากๆ เหนื่อย ท้าท้าย แต่ก็ค่อนข้าง Happy ครับ เรื่องงานนับว่าไปได้ดีมากๆ ในเวลานี้) เสาร์-อาทิตย์ ก็เข้าสวน เยี่ยม Sponsor (ได้ Arowana World เป็นสมาชิกแล้วนะครับ เฮ เฮ) 
ที่เหลือก็พักผ่อน แล้วก็ให้เวลากับครอบครัวบ้าง
แต่มาเมื่อไม่นานนี้ ผมได้มีโอกาสนั่งทานข้าวกับกลุ่มเพื่อนฝูงทั้งรุ่นพี่ รุ่นเดียวกัน และรุ่นน้อง แล้วได้แลกเปลี่ยนความเห็น เล่าเรื่องให้กันฟัง จนกระทั่งได้มาฟังเรื่องราวความจริงของเพื่อนรุ่นพี่ท่านหนึ่งเกี่ยวกับปลาที่เลี้ยงไว้ รวมถึงปลาของเพื่อนของเขา และอีกหนึ่งกรณีศึกษา ซึ่งพอจะสรุปได้ว่าทุกท่านมีเรื่องราวปัญหาที่คล้ายคลึงกันนั่นก็คือ “เมื่อความพิเศษ” ของตัวปลาที่เลี้ยงไว้ได้หลุดลอยไป เอาล่ะครับ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ผมขอเล่าให้เพื่อนสมาชิกได้ฟังเลย
พี่ป. เล่าให้ผมฟังว่า เมื่อประมาณต้นปีที่ผ่านมา เขาได้สั่งจองปลา Blue Base เกรดพิเศษ (Premium Grade) ตัวหนึ่งจากร้านจำหน่ายปลามังกรที่ไว้วางใจได้ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านพี่ป. นัก โดยเขาได้รับการนำเสนออย่างดี (ทั้งเรื่องสีสัน และคุณภาพของสายพันธุ์) จากเจ้าของร้านทั้งที่ ณ เวลานั้น ยังไม่ได้มีโอกาสได้เห็นปลา ทราบแต่เพียงว่า ลูกปลา Blue Base เกรดพิเศษล๊อทนี้เขาได้มาเพียงตัวเดียวเท่านั้น ที่เหลือเจ้าของฟาร์มได้ส่งไปจำหน่ายังประเทศญี่ปุ่น ด้วยความที่ ณ เวลานั้นมีความเชื่อถือส่วนตัว ดังนั้นความเชื่อใจจึงบังเกิดขึ้น พี่ป. ได้มัดจำปลาตัวนี้ไว้ด้วยจำนวนเงิน 10,000 บาท แล้วก็เฝ้ารอวันที่ปลาจะมาถึง
จากนั้นเกือบ 1 เดือน พี่ป. ก็ได้รับสายจากเจ้าของร้านว่าตอนนี้ปลามาถึงเมืองไทยเรียบร้อยแล้ว ให้เข้ามาดูได้ และเมื่อพี่ป. ได้เข้าไปชมก็พบว่า ปลา Blue Base ที่ถูกนำเสนอไว้อย่างดีในเวลานั้น ตอนนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่หวังไว้ด้วยเหตุผล 3 ข้อ..
ข้อที่ 1. เจ้าของร้านบอกว่าได้มาเพียงตัวเดียว เป็นเกรดคัดพิเศษ Premium Blue Base แต่ในวันที่ได้เข้าไปคัดเลือกมีทั้ง 4 ตัว โดยได้รับคำชี้แจงด้วยความภาคภูมิใจของเจ้าของร้านว่า “โชคดีที่ได้มา ไม่นึกว่าจะได้มาถึง 4 ตัว” ดังนั้นความคาดหวังของพี่ป. ที่มุ่งมั่นตั้งใจว่า จะได้ปลาคุณภาพดีจากฟาร์มปลานี้เป็นที่หนึ่งไม่เหมือนใคร จึงได้เริ่มจางไป
ข้อที่ 2. ตัวปลามีขนาดเล็กมากๆ ณ วันที่ตกลงกัน เจ้าของร้านแจ้งว่าขณะนี้ตัวปลาประมาณ 4 นิ้วน่าจะได้ และเกือบ 1 เดือนผ่านไป ขนาดปลาก็ยังเท่าเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ที่สำคัญที่สุด ยังไม่เห็นอะไรชัดเจน ไม่ว่าจะหุ่น ฟอร์ม หรือสีสัน ได้เห็นแต่เพียงว่ามีเกล็ดแถวที่ 5 เปิดพอให้ได้อุ่นใจได้เท่านั้นว่าเป็นปลาที่มีคุณภาพจริง
ข้อที่ 3. เมื่อพี่ป. ขอดูใบเซอร์ ก็พบว่าใบเซอร์ระบุชื่อเจ้าหนูน้อยทั้ง 4 นี้เป็นเพียง Blue Base Cross Back เหมือนกันทั้งหมด ไม่มีตัวไหนเด่นกว่าตัวไหน ทั้งที่ในการรับรู้ของพี่ป. แล้ว ปลาตัวนี้จะต้องเป็น Premium Blue Base…
แต่ด้วยเหตุผลที่เงินมัดจำจำนวน 10,000 บาทได้ชำระไปเรียบร้อยแล้ว ดังนันจึงหมายถึงว่าได้มีส่วนในการจับจองแล้ว แม้จะไม่ได้ถูกใจ ตรงตามหวังที่ต้องการ แต่เรื่องถอนตัว หรือให้ลืมเงินมัดจำนี้ไป คงไม่อยู่ในความคิด สิ่งที่ทำได้ก็คือ การเชื่อถือ “คำรับรอง” ในอนาคตของตัวปลาของผู้ขายที่ให้ไว้อย่างดี รวมถึง “การรับประกัน” ความแท้ของสายพันธุ์ที่เจ้าของร้านมักจะกล่าวถึงอยู่เสมอ อีกทั้งการขอรับใบรับรองสายพันธุ์คืนเพื่อส่งกลับไปแก้ไขชื่อให้ถูกต้องทีหลัง… ท้ายที่สุดแล้ว การตัดสินใจของพี่ป. ก็คือขอรับหนูน้อย Blue Base ตัวที่หน้าตาดีที่สุดในกลุ่ม 4 ตัวไปเลี้ยงที่บ้าน… แล้วให้เวลาพิสูจน์คุณภาพของตัวปลาอีกครั้งในอนาคต
… เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ติดตามชมได้ในตอนต่อไปนะครับ 
