จบชั้น 2 แล้ว ก็ขึ้นไปต่อที่ชั้น 3 เลย ชั้นนี้มีปลาไม่มากนักเพราะเป็นชั้นห้องทำงานของ NiWan เท่าที่เห็นก็มีตู้ปลาวางแค่ด้านเดียว (อยู่ในห้องทำงาน) และ อ่างปลา 2 ชุด ตั้งอยู่ด้านนอกเท่านั้นเอง… เห็นว่ามีปลาไม่มาก แค่ราวๆ 10 ตัว (เป็นปลาแดงทั้งหมด) ผมก็เลยถาม NiWan ว่า…
"ทำไมชั้นนี้ถึงมีปลาไม่มากล่ะครับ ?"
"ชั้นนี้เป็นห้องทำงาน ก็เลยเลี้ยงไว้น้อย อีกอย่างหนึ่ง ชั้นนี้ไม่มีห้องน้ำ ทำให้เปลี่ยนถ่ายน้ำได้ลำบากหน่อย”
"แล้วที่เก็บเลี้ยงในห้องทำงานนี้ เป็นเกรดคัดพิเศษอะไรรึเปล่าครับ ?"
"เหมือนกันครับ ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ เพียงแต่ตัวจะใหญ่และเห็นฟอร์มได้ชัดเจนกว่า"
"อ๋อ ผมก็เข้าใจว่าปลาที่เลี้ยงไว้ในห้องทำงาน จะเป็นอีกเกรดหนึ่งเสียอีก"
"เข้าใจผิดแล้วครับ ที่เอามาไว้ชั้นนี้ก็เพราะว่า ตู้ฟอร์มเดี่ยวของชั้น 3 ใหญ่กว่าตู้ชั้น 2"
“OK ครับผม เข้าใจแล้วครับ”
ในห้องทำงาน ผมยังได้เห็นใบเซอร์รุ่นใหม่ของ NiWan ด้วย ซึ่งเขาบอกว่าจะนำออกมาใช้เร็วๆ นี้ แต่ไม่แน่ใจว่าจะเป็นเมื่อไหร่ ? และที่บ้านเราจะได้ใช้ด้วยหรือไม่ ? ด้วยความสงสัย ผมจึงถาม NiWan ว่า “ออกแบบมาแบบนี้แล้วรุ่นเก่าจะยังใช้ไหม ?” เขาตอบว่า “ก็ยังใช้อยู่”… ผมคิดในใจ แบบนี้ลูกค้าก็ต้องสับสนสิว่า ตกลงใบไหนของจริง และใบไหนของปลอม หรือถ้าของจริงทั้งคู่ ใบไหนแสดงออกถึงระดับปลาว่าเกรดสูงกว่ากัน แต่ยังไม่ทันที่จะถาม NiWan ก็บอกผมว่า ใบเซอร์รุ่นใหม่นี้ก็มีชื่อภายใต้การรับรองสายพันธุ์ว่า NiWan High Quality Super Red ซึ่งมีคุณภาพเท่ากับใบเซอร์รุ่นก่อนหน้า ดังนั้นขอให้สบายใจในเรื่องคุณภาพได้ว่าไม่ว่าจะใบไหนก็ไม่ต่างกันครับ (แล้วจะออกแบบมาทำไม 2 หน้าตาหว่า ?) 
ด้านนอกห้องทำงาน มีถังไฟเบอร์ขนาดใหญ่ใช้เลี้ยงปลาอยู่ 2 ถังๆ หนึ่ง (สีฟ้า) เป็นบ่อเลี้ยงปลามังกรรวม มีหลายสายพันธุ์ ไม่ว่าจะเป็น ทอง แดง ออสซี่ มังกรเงิน และอีกหลายอย่าง NiWan บอกว่า ปลาในบ่อนี้ เป็นปลาคุณภาพต่ำที่ลูกค้า นำมา Trade แลกกับปลาในร้านไป เขายังบอกอีกด้วยว่าจริงๆ แล้วไม่ได้รับ Trade ปลาเป็นอาชีพหลัก เพราะทำแล้วมักจะเข้าเนื้อ หาที่ปล่อยปลาออกลำบาก ยกเว้นขายถูกให้กับฟาร์ม หรือขายต่อให้กับผู้ที่สนใจจะเลี้ยงรวม… เหตุผลมันเป็นแบบนี้ก็เลยเอามาเลี้ยงรวมเก็บไว้ที่ชั้น 3 เพราะถ้าย้ายไปวางข้างล่าง เดี๋ยวได้แห่กันเอาปลามา Trade เป็นการใหญ่
ส่วนอีกถัง (สีดำ) ไม่ได้เลี้ยงปลามังกรไว้ แต่เป็นปลาชะโด กับ Red Tail Catfish อยู่ด้วยกันอย่างละตัว ทั้งคู่ตัวใหญ่มากๆ ไม่น้อยกว่า 2 ฟุตอย่างแน่นอน หน้าตาน่ากลัวมากๆ โดยเฉพาะปลาชะโด ก่อนจะขึ้นไปชั้น 4 คุณป้องมีกำชับ NiWan ข้างๆ หูด้วยว่า ให้ระวังปลาชะโดให้ดี อย่าลงไปเล่นกับมัน ปลาพวกนี้ไม่เชื่อง และขี้สงสัย หากพลั้งเผลอ พลาดลงไป บางทีมันอาจเจี๋ยน "นั่น" หลุดไปเลยก็ได้ พวกนี้ยิ่งชอบกินเนื้ออยู่ด้วย เล่นเอา NiWan หัวเราะก๊าก ฟอร์มหลุดไปเลย
เอาล่ะครับ มาถึงชั้นสุดท้ายแล้ว ชั้นนี้เป็นชั้น 4 ซึ่งเป็น Stock สำหรับเก็บปลาใหญ่ NiWan เองมีปลาแดงใหญ่ๆ เก็บไว้หลายตัว แต่ละตัวก็ล้วนเป็นปลาคัด ซึ่งแน่นอนว่าคุณภาพน่าจะสูงอยู่ ผมดูแล้วไม่มีตัวไหนจืดชืด แต่ก็ไม่ใช่จะแดงสวยไปทั้งหมด ดูมาหลายชั้นแล้ว เห็นปลาเป็นร้อยตัวที่นี่ ผมก็พอจะจับแนวทางของ NiWan ได้ว่าในการเลือกปลาเขาเน้นเรื่องสีสันมาเป็นที่หนึ่ง ส่วนเรื่องตำหนิอื่นๆ ไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ (ยกเว้น “ตาตก” อาการนี้ค่อนข้างจะยอมรับไม่ค่อยได้… เหมือนผมเลย) แต่ถ้าปากยื่น ครีบบิด หรือเบี้ยวนิดหน่อย จะไม่ซีเรียส แปลกดีเหมือนกัน แต่ก็อย่างว่าครับ ต่างคนก็ต่างดู… Style ใครก็ Style มัน 
ตู้ที่เก็บปลาใหญ่มีขนาดประมาณ 24 นิ้วเท่านั้นเอง ทั้งที่ตัวปลาขนาดก็ไม่น้อยกว่า 15 นิ้วแล้ว ถือเป็นการเลี้ยงปลาเล็กในตู้ใหญ่ เห็นแล้วอึดอัดน่าดู จริงๆ น่าจะเลี้ยงในตู้ที่มีขนาดใหญ่กว่านี้ จะได้ลดโอกาสในการเสียปลาลง (ตู้แคบเกินไปมีผลทำให้ครีบเปื่อย หนวดกุด หนวดปลาหมึก ตาเป็นรอย และอาการติดเชื้ออื่นๆ ที่เกิดจากเนื้อที่ไม่เพียงพอ ทำให้อวัยบางส่วนถูกไถกับตู้จนบอบช้ำและติดเชื้อ) แต่ก็อย่างว่าครับ ที่นี่เป็นร้านปลา เป็น Stock เก็บปลา ดังนั้นเรื่องนี้เลยค่อนข้างพูดยากหน่อย หากแย้งไป เขาอาจจะอ้างว่า “แค่ Stock ปลาระยะสั้น ไม่นานก็จัดส่งแล้ว ไม่ต้องห่วง” ก็เป็นได้เช่นกัน
ที่ด้านหลังมีตู้ใหญ่ใบหนึ่ง เดินอ้อมไปดูก็พบว่ามีปลาแดงว่ายอยู่ในนั้น ตัวใหญ่เหมือนกันครับ ปลาตัวนี้สมบูรณ์ทั้งสีสัน และหุ่นทรง ผมไม่ได้ถามว่ามาจากฟาร์มไหน ? เพราะคำถามพวกนี้เป็น Business Secret ถามไปก็คงไม่บอก แถมยังอาจจะเสียความรู้สึกกันได้อีกด้วย เรามาดูปลาสวยและเก็บภาพไปฝากเพื่อนๆ ก็ทำเท่านั้นพอดีกว่า… หลังจากดูปลาครบทุกชั้นแล้ว ก็เป็นอันเสร็จการเที่ยวร้าน NiWan ผมคิดว่าจะลงไปขอบคุณทีมงานทุกคนก่อน แล้วจึงค่อยเดินทางไปยังที่ต่อไป (ทุกคนรอผมอยู่ข้างล่างนานแล้ว) ปรากฏว่ามี Reporter จากนิตยสารสัตว์เลี้ยงของประเทศ (Flona) มารอสัมภาษณ์ผมอยู่ รู้สึกดีใจและเป็นเกียรติจริงๆ ครับ เขาพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ ส่วนใหญ่จะเป็นภาษาอินโด ผมก็ฟังไม่ค่อยจะรู้เรื่อง โชคดีที่คุณ Stephen (ประธานกลุ่ม ACI) เข้ามานั่งด้วยและช่วยแปลให้เป็นอังกฤษให้อีกที ก็เลยเข้าใจและตอบคำถามรู้เรื่อง ไม่งั๊นล่ะแย่แน่เลยผม…
เสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็กล่าวขอบคุณทุกๆ คน และเตรียมตัวจะไปยังที่ต่อไป แต่ยังไม่ทันจะเดินออก NiWan ก็ว่า “ถ้าไม่รีบ เดี๋ยวจะพาไปดูของดี คุณสนใจมั้ย ?” … อ้าว !! ว่ามาแบบนี้ มีหรือจะพลาด ผมมองหน้าอาเหลียง เขายักคิ้วตอบกลับมาพร้อมพูดว่า “It’s Ok, No Problem !” เป็นอันรู้กัน แล้วพวกเราก็เตรียมตัวก่อนออกเดินทางตาม NiWan ไป
ตอนนี้พบกับคฤหาสษ์ของนักเลี้ยงปลามังกรของอินโดนะครับ 
