DAY 4 : เมืองปอนเตียนัก เกาะกาลิมันตัน
… ดูปลาสวยที่บ้านอาเป็ง …
ตั๋วเครื่องบินไปปอนเตียนนัก ระบุเวลาชัดเจนว่าเครื่องจะออกเวลา 6 โมงเช้า เมื่อลองคำนวนเวลาดู… อาบน้ำแต่งตัวก็ประมาณครึ่งชั่วโมง ระยะทางจากโรงแรมไปสนามบินใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง และต้อง Check in ก่อนขึ้นเครื่องอีก 1 ชั่วโมง ดังนั้นแปลว่าผมกับคุณอ้นต้องตื่นกันตั้งแต่ตี 3 ครึ่ง เพื่อทำให้ทุกอย่างทันเวลา (คุณป้องติดธุระวันสุดท้าย ก็เลยไมได้ไป Trip นี้ด้วย)
ได้นอนกันประมาณ 5 ชั่วโมง เช้าวันถัดมาเราก็ตื่นกันตามที่ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ หลังเตรียมตัวเรียบร้อย ก็ลงไปรอคุณ Edu ที่ Lobby ตามนัด ราวตี 4 เขาก็มารับเราแล้วก็ออกเดินทางในทันที การเดินทางไปเมืองปอนเตียนัก เกาะกาลิมันตัน ใช้เครื่องบิน Local Airline เดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง ไปถึงสนามบิน Ar Pheng (อาเป็ง) บุตรชายคนโต ทายาทเจ้าของฟาร์ม PT. Sinar Ambawang ก็มารับ หลังจากแนะนำให้รู้จักกัน เขาก็พาเราไปทานข้าวเช้า ก่อนพาไปชมตัวอย่างปลาสวยที่บ้าน
ปลาที่เลี้ยงไว้ในบ้านของอาเป็งมีลักษณะเหมือนเป็น Stock เก็บปลาและเป็น Show Room ในที่เดียวกัน การจัดวางตู้ปลาก็อย่างที่เห็นในภาพประกอบ (อาเป็ง ใส่เสื้อสีส้มอยู่ด้านใน ส่วนคุณอ้น ที่อยู่ด้านหน้ากำลังดูปลา สงสัยกำลังจะพิจารณาว่าจะเอาตัวไหนกลับมาเมืองไทยดี) ที่นี่มีปลาให้ดูหลายสิบตัวเหมือนกัน ทั้งปลาเล็กและปลาใหญ่ ตามผมไปชมปลาสวยเป็นตัวๆ ไปนะครับ โดยเริ่มต้นจากเจ้าสีแดงตัวนี้
ปลาแดงวัยรุ่นตัวนี้เป็นอีกตัวที่ผมชอบ ขนาดประมาณ 12 นิ้ว (ระยะถ่ายรูปค่อนข้างสั้น จึงเก็บภาพเต็มตัวไม่ได้ ขออภัยด้วยนะครับ) สีแดงสวยเข้มสวยเลยทีเดียว เกล็ดตัดขอบแดงเป็นแว่นๆ เต็มตัว หุ่นก็สวย และปากไม่ยื่นเสียด้วย หนวดยาวตรงดูสง่างาม จากภาพหน้าตรง ดูเหมือนจะ "ตาตก" แต่จริงๆ ไม่ตกครับ ปกติดี (มาดูในรูป แล้วใจไม่ค่อยดีเหมือนกัน สงสัยจะมีแววหล่นในอนาคต)
อาเป็งเป็นผู้หนึ่งที่ชอบเก็บปลาแปลกๆ ไว้ อย่างเช่น King Arowana และ Short Body ทุกรูปแบบ ใน Stock ที่นี่ก็มีให้เห็นหลายตัว อย่างเช่นปลาตัวนี้ เจ้านี่มีส่วนผสมของ King ตรงคอ ลองสังเกตดูนะครับ จุดเด่นมีตรงนี้เท่านั้น แต่ไม่ค่อยแดง คือหมายถึงสีไม่ค่อยดี ค่อนข้างจืด ขนาดติดหลอดไฟที่ด้านหน้าตู้ช่วยแล้วก็ยังได้เท่านี้ เรื่องหุ่น OK แต่ถ้าสี คงไม่ไหว ถ้าแพงมากงานนี้ขอ Bye ละตัวหนึ่ง
ตัวถัดไปดูเหมือนจะเป็นปลาพิการ แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่ครับ เป็นปลาปกติแต่มีอาการที่ "ผิดปกติ" นั่นก็คือ ว่ายน้ำหัวทิ่ม ดูแววปลาแล้วเสียดายมาก สมบูรณ์พร้อมทุกอย่าง ครีบเครื่องใหญ่ สีเข้มสวย ตัดขอบแดงทั้งตัว (ขนาดปลา 10 นิ้วครึ่ง) หัวทรง Spoon Head และเป็น Green Head ด้วย อาเป็งบอกว่าเป็นมาแต่เล็ก ลองทุกวิถีทางแล้วก็ยังรักษาให้ดีขึ้นไม่ได้ เขาเองก็เสียดายเหมือนกัน…
ที่ตู้ฝั่งตรงข้าม มีปลาแดงสวยว่ายโชว์อีกตัว เรื่องหุ่นทรงยอมรับว่า “เด็ดขาด” ไม่เบา สีสันก็ดี ตัดขอบแดงแล้ว แต่ยังสู้ตัวก่อนหน้าไม่ได้ มีตำหนิตรงที่ตาเอนลงเล็กน้อย ยังดีที่ฟอร์มสวย ว่ายน้ำสง่างาม สำหรับเพื่อนผู้อ่านที่ไม่เคยเห็น "ปลาหางเพชร" หรือที่เรียกกันว่า Diamond Shape Tail ก็ขอให้ดูปลาตัวนี้เป็นตัวอย่างนะครับ พอดีจับภาพได้ทันก็เลยเอามาฝากกัน ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบปลาที่มีรูปหางลักษณะนี้ ตอบไม่ถูกเหมือนกันว่าดียังไง ? ประมาณว่าชอบเพราะดูแล้วสวย ถูกใจส่วนตัว
*** ตอนหน้าไปดู "เกรดพิเศษ" ด้วยกันนะครับ