http://www.aro4u.com/articles-detail/436
ต่อจากตอนนี้นะครับ
ตามที่ได้เรียนให้เพื่อนสมาชิกทราบว่า หลังจากผ่านพ้นวันที่ 2 ไปแล้ว อาการปลาก็ยังไม่ดีขึ้น ภาพปลาที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ได้สร้างความหวังและกำลังใจให้แม้แต่น้อย ปลายังคงบอบช้ำ แสดงอาการไม่ค่อยดี เราเองในฐานะผู้รักษาว่าตึงเครียดมากแล้ว แต่ก็ยังเทียบไม่ได้กับเจ้าของปลาผู้ที่กำลังรอการกลับมาของปลาตัวนี้อยู่ คำพูดคำอธิบายต่างๆ ที่จะบอกให้เจ้าของปลาทราบนั้นเป็นอะไรที่พูดยากจริงๆ เพื่อนสมาชิกท่านไหนที่เคยผ่านเหตุการณ์นี้มาแล้วก็คงจะเข้าใจผมดี… แต่ผมก็มีความเชื่อมั่นว่าในสิ่งที่ผมทำอยู่ เราทำได้ถูกวิธี และถูกทางแล้ว ดังนั้นก็ขอให้ปฏิบัติตามต่อไป
คืนวันที่ 3 หลังจากเลิกงานกลับมาบ้านตอนดึก ผมเห็นเจ้า RTG มีอาการดีขึ้นเล็กน้อยตรงที่ “ส่วนหลัง” ได้จมน้ำโดยสมบูรณ์แล้ว ไม่หัวทิ่มเหมือนวันแรก หรือ หลังลอยในวันที่สอง ทำให้เรามีรอยยิ้มขึ้นมาบ้าง เพราะอย่างน้อยที่สุดก็รู้ว่าตอนนี้ปลาสามารถทรงตัวว่ายได้เป็นปกติ แต่โดยรวมก็ยังอยู่ในขั้นน่าเป็นห่วงอยู่ (ปลายังคงมีอาการตื่นกลัวเล็กน้อย ว่ายหนีไปมาในขณะที่พื้นที่ภายในตู้มีอยู่เพียงน้อยนิด) ผมหยิบสายยางขึ้นมาถ่ายน้ำ จากเดิมที่วันนี้มีน้ำอยู่ 1/3 ของผม ผมถ่ายออก 30% ของน้ำที่มีอยู่นั้น แล้วก็เติมน้ำใหม่ลงไปจนเท่าเดิม (มีน้ำ 1/3 ของตู้ เอาออก 30% ของ 1/3 ที่มี จากนั้นเดิมน้ำใหม่ให้เป็น 1/3 ของตู้เช่นเดิม => คงไม่งงกันนะครับ) จากนั้นก็ใส่ยาแก้อักเสบ + เกลือเม็ด อีกครั้งหนึ่งตามปริมาณเดิมเดียวกับเมื่อวาน
นานมากแล้วที่ผมไม่ได้เปลี่ยนน้ำทุกวันแบบนี้ จำได้ล่าสุดที่ได้ออกกำลังกายทุกวันนี้แบบนี้ก็ตอนที่ทำงานปลาเป็นอาชีพหลัก และตอนที่เลี้ยงปลาใหม่ๆ มันเป็นอะไรที่สนุกครับ แต่ก็เหนื่อยมากเช่นกัน หลังจากเปลี่ยนน้ำแล้ว ผมก็มานั่งดูมันอย่างใกล้ชิด… ทั้งๆ ที่ก็ดึกแล้วอยากจะพักผ่อน แต่เมื่อข้างในรู้สึกห่วง ก็เลยนั่งอยู่เป็นเพื่อน คุยกันไปแบบนั้น “หายเร็วๆ หน่อยนะเอ็ง ฉันก็เหนื่อย เอ็งก็เหนื่อย ถ้าใครไม่ดีขึ้นก็ต้องล้มตึงกันไปข้างหนึ่ง ดังนั้นแข็งใจไว้ แล้วรีบๆ ดีขึ้น” สงสัยเจ้า RTG คงจะเข้าใจ หรือไม่ก็ผมตาฝาด เพราะเมางานตอนค่ำก็เลยได้เห็นเจ้ามังกรตัวนี้ผงกหัวตอบรับ… จากนั้น ผมก็ขึ้นไปอาบน้ำ พักผ่อนนอนหลับเพื่อเอาแรงไปทำงานในเช้าวันต่อไป
ตื่นเช้าขึ้นมาวันที่ 4 หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ผมก็ลงมามาข้างล่างเปิดไฟดูปลา แล้วก็สังเกตเห็นว่าวันนี้ “อักขระมนต์ดำ” ที่ขึ้นอยู่ตามตัวของเขามีน้อยลง และจางลง ในขณะที่ดูตัวปลาแล้ว Active มากขึ้น เลยทำให้รู้สึกไปเองว่าปลาดีขึ้น เห็นแล้วเราก็เริ่มยิ้มได้ (เรียกแฟนมาดูด้วย เขาก็ดีใจกับเราด้วยเช่นกัน) เช้าวันนี้จึงเดินทางไปทำงานอย่างมีความสุข… ตอนเย็น กลับมาจาก Office ถึงบ้านก็ไปดูปลาอีกครั้ง คราวนี้ผมไม่ได้คิดไปเอง => ปลามีอาการดีขึ้นมาก เกล็ดสีดำที่เมื่อเช้าจาง ตอนนี้ก็จางอีก คือๆ ค่อยจะหายไปแล้ว โอกาสรอดมีมากขึ้น ด้วยความดีใจจึงได้โทรแจ้งให้เจ้าของปลาทราบ แน่นอนครับ หลังจากฟังข่าวร้ายมาหลายวันๆ นี้ได้ฟังข่าวดี เจ้าของปลาก็ดีใจไม่แพ้ผมเช่นกัน
วางสายเสร็จ ผมก็เปลี่ยนถ่ายน้ำ เติมยา เติมเกลือ เหมือนวิธีข้างต้นอีกครั้ง แล้วก็ขึ้นไปพักผ่อนนอนหลับ… ตื่นเช้าขึ้นมา ยังไม่ทันได้ลงไปดูปลา (แต่ก็แอบมั่นใจว่าอาการน่าจะดีขึ้นอีก) ก็มานั่งทำกระทู้ให้เพื่อนสมาชิกทราบซะแล้ว ตื่นเต้นออกนอกหน้าจริงๆ เลยเรา (ที่ผ่านมา ทุกอาการผมก็จะ Update ให้เพื่อนสมาชิกทราบแบบสั้นๆ ตลอด) ก็ขอบขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจนะครับ สิ่งนั้นได้ตอบสนองกลับมาแล้วเมื่อปลามีอาการดีขึ้น… เอาล่ะครับ แล้วปลาตัวนี้จะหายมั้ย ? หรือจะทรุดลงไปอีก เดี๋ยวคงต้องติดตามต่อไป เพราะใช่ว่าจะจบในตอนนี้ ยังครับ ยังมีตอนต่อไป อิอิ (เป็นไง เริ่มยิ้มได้แล้วไงผม) 
Nanconnection
